Durantes moito tempo non se tivo claro como chamarlles, en galego, á planta que os botánicos denominan "Phaseolus vulgaris", e que dá eses legumes brancos que nos serven para "botarlle ó caldo" ou para "facer unha fabada".
Algúns dicionarios e vocabularios dicían que deberíamos de empregar FABA (o nome máis espallado), pero outros defendían unha opinión diferente e aconsellaban o uso de FEIXÓN, argumentando que o nome de faba debería de reservarse para nomear en galego á "Vicia faba".
Esta dúbida aclarouna o Dicionario da Real Academia Galega na súa edición de 1997, pois consideraba que faba, feixón e fabeira eran tres nomes aceptables en galego para nomear a "Phaseolus vulgaris" e ás súas sementes.
A pesar diso, séguense atopando traballos nos que se mantén aínda a distinción sinalada, nalgúns casos en boletíns oficiais ou en documentacións producidas pola propia Administración, seguramente, se cadra, pola necesidade de darlle un nome galego á "Vicia faba". De todos xeitos, a "Vicia faba" é coñecida entre nós como faba loba, faballón ou fabaca, probablemente polo seu maior tamaño e a súa menos calidade en comparación coa faba.
----
Evidentemente, é beneficioso tratar de reducir esta diversidade, pois pode dificultar a identificación da especie á que aludimos nos casos en que a forma galega non vaia acompañada do nome científico. Deberíase potenciar o uso das formas tradicionais galegas, sobretodo tendo en conta que o ALTRAMUZ e o tremoceiro parecen chegar a nós por mediación do castelán e do portugués respectivamente.
En resumo, podemos empregar indistintamente faba e feixón á hora de referirnos á leguminosa "Phaseolus vulgaris".
No hay comentarios:
Publicar un comentario